مهربانم! عاشقانه سر بنه بر دامنم تا که مدهوشت کند عطر گل ِ پیراهنم چیست این احساس ِ سرسبز  ِ بهارآور، بگو شاخه ای از نسترن، یا دست ِ تو بر گردنم؟ از تب ِ عشق ِ تو چون خورشید می سوزم، بخوان راز ِ این دلدادگی را در  نگاهِ  روشنم آن که می خواند مرا در خلوتِ شب ها، تویی این که می بوید تو را در عطر  ِ شب بوها، منم در هجوم  بی کسی تنها تو با من دوست باش چون تو باشی، گو تمام  ِ خلق باشد دشمنم تشنه ی نوشیدن ِ آوازهایت مانده ام کی می آیی از غزل  باران بباری بر تنم؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: